Rozchwiane zęby występują powszechnie u pacjentów z zaawansowaną paradontozą. O ile u dzieci ruszanie się zębów świadczy o wyrzynaniu się zębów stałych, o tyle u dorosłych jest niemal zawsze sygnałem poważnych schorzeń. Wywołuje także wyraźny dyskomfort podczas nagryzania i obniża funkcjonalność jamy ustnej. Dowiedz się, jak leczyć rozchwiane zęby.
Objawy rozchwianych zębów
Minimalna ruchomość zębów jest stanem fizjologicznym. Nie będziemy jej jednak odczuwać. Objawy rozchwiania zębów są następujące:
- odczuwalne ruszanie się zębów (np. podczas ich mycia),
- ból podczas jedzenia,
- dyskomfort w jamie ustnej.
Takich sygnałów nie wolno lekceważyć, ponieważ mogą prowadzić do utraty uzębienia.
Jakie są przyczyny rozchwianych zębów?
Najczęstsze przyczyny rozchwiania zębów są zróżnicowane. Problem występuje często u pacjentów z paradontozą — to poważna choroba przyzębia, którą można rozpoznać po obrzmieniu dziąseł i ich ciemniejszym kolorze, krwawieniu, nieprzyjemnym zapachu z ust. Stan jest wywoływany przez bakterie niszczące ozębną oraz kości, w których zęby są osadzone. Innym powodem może być zaawansowana próchnica.
Do rozchwiania zębów może dojść po leczeniu ortodontycznym oraz leczeniu kanałowym. Źródłem tego niebezpiecznego stanu może być także uraz (w tym wypadku uszkodzenia tkanek mogą być przejściowe lub trwałe, jednak zawsze wymaga diagnostyki) i zapalenie wywołujące resorpcję korzeni lub odkształcenia kości wyrostka zębodołowego. Także bruksizm (potocznie zgrzytanie zębami, choć może to być także zaciskanie zębów) może skutkować problemem rozchwianych zębów. Zgrzytanie następuje nieświadomie i często wymaga podjęcia psychoterapii oraz fizjoterapii.
Przyczyną może być także zgryz urazowy, występujący przy nieprawidłowościach zgryzowych i zbyt wysokich wypełnieniach lub uzupełnieniach protetycznych, gdy jeden lub kilka zębów poddanych jest dużej sile podczas nagryzania.
Rozchwianie zębów – stopnie
Skala rozchwiania zębów określana jest przez stomatologa.
- I stopień: minimalna ruchomość w kierunku wargowo-językowym,
- II stopień: ruchomość do 1 mm,
- III stopień: ruchomość od 1 do 2 mm,
- IV stopień: ruchomość nie tylko w kierunku wargowo-językowym, ale także w pionie.
IV stopień jest najbardziej dotkliwy, ponieważ utrudnia także prawidłowe zwarcie. Mimo to nie możemy bagatelizować poprzednich etapów choroby.
Jak leczyć rozchwiane zęby?
Rozchwiane zęby wymagają interwencji lekarskiej. Im wcześniej zostanie wdrożona, tym mniej inwazyjne metody trzeba zastosować. Celem jest wzmocnienie zęba i otaczających go tkanek. Równolegle należy wyleczyć chorobę, która stanowi powód rozchwiania zębów — próchnicę, paradontozę, skorygować wypełnienia etc.
Usuwanie kamienia nazębnego
Rozchwiane zęby mogą być sygnałem, że u pacjenta występują zaawansowane choroby przyzębia. W tej sytuacji prawidłowa higiena jamy ustnej jest kluczowa. W gabinecie stomatologicznym można wykonać zabieg usuwania kamienia nazębnego poprzez skaling i piaskowanie, które skutecznie usuwają złogi kamienia, będącego siedliskiem bakterii. Jeśli stan dziąseł jest bardzo zły i wyraźnie widoczne są korzenie, można zastosować kiretaż. Po zabiegu następuje regeneracja ozębnej. W trosce o komfort pacjenta stosuje się znieczulenie miejscowe.
Regeneracja kości z użyciem błon zaporowych
Błony zaporowe stosuje się w różnych zabiegach stomatologicznym. To nowoczesne materiały stymulujące naturalne procesy regeneracji. Taką procedurę wykonuje się w razie słabego osadzenia zęba w kości. Lekarz stomatolog oddziela ząb od otaczającej go kości i okostnej z pomocą błony zaporowej. Kość oddzielona od okostnej zaczyna się regenerować i rozrastać, okalając ząb. Dzięki temu rozchwianie zębów zostaje zniwelowane.
Szynowanie zębów
Zabieg szynowania polega na połączeniu zębów rozchwianych z zębami nieruchomymi, by zwiększyć ich odporność na siły podczas nagryzania i ścieranie. Stosuje się protezy szynujące, ligatury lub splinty. Metoda pozwala zachować własne uzębienie, gdy ząb rusza się w umiarkowanym lub znacznym stopniu. Szynowanie można zastosować tymczasowo (do regeneracji okostnej podczas dalszego leczenia choroby) lub na stałe. Zabieg utrudnia stosowanie nici dentystycznej, jednak jest to niezbędne.
Czym grozi niepodjęcie leczenia?
Niepodjęcie leczenia rozchwiania zębów może prowadzić do ich utraty.
Jak uchronić się przed rozchwianymi zębami?
Kluczowa jest prawidłowa higiena jamy ustnej. Nie można pomijać szczotkowania zębów i stosowania nici dentystycznych. W przeciwnym wypadku może dochodzić do powstawania złogów kamienia nazębnego, który trwale degeneruje dziąsła przez bakterie namnażające się przy ich powierzchni. Jeśli doskwiera Ci nieprzyjemny zapach jamy ustnej i widzisz, że Twoje dziąsła są obrzęknięte, zgłoś się jak najszybciej do lekarza lub higienisty na skaling i piaskowanie. Nie lekceważ także próchnicy, a w razie dyskomfortu wywoływanego przez wypełnienia lub uzupełnienia zasięgnij porady protetyka. Także urazy wymagają szybkiej interwencji. Pamiętaj, że rozchwiane zęby można leczyć, ale wdrożenie leczenia na wczesnym etapie daje najlepsze rezultaty.
